Od tego się zaczęło...

Koło Turystyczne "Dziamera" wydział u BiNoZ Uniwersytetu Gdańskiego w latach 70-tych ubiegłego wieku kilkakrotnie organizowało "wiosienniska" w budynku na Polanie Łapsowej (w owym czasie była to filia schroniska na Hali Długiej pod Turbaczem)... potem już samo poszło... moje włóczęgi o każdej porze roku od lat 80-tych nie tylko w górach z biwakami pod drzewem (namiot to zbędne obciążenie) trwają  do dziś ...

            G. Stępień



po drodze trzeba się pokrzepić, drałowało się piechotą ze stacji w Nowym Targu...




Schronisko było bazą wypadową... wędrówki uczyły nas Gorców...



Biwaki były w szałasach, Gorczańskiej Chacie, czy jak się w owym czasie nazywała, Bacówce na Lubaniu i Metysówce, do której weszliśmy po lodowej zaspie przez okienko w dachu...

Krótka historia Łapsowej... 
Na południowym zboczu Bukowiny Obidowskiej (1039 m n.p.m.), na Łap­sowej Polanie przed II wojną światową wzniesiony został budynek pełnią­cy rolę ośrodka szkoleniowego szkoły rolniczej z Nowego Targu. W 1967 roku obiekt przejęty został przez Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej z Nowego Targu. Potem podjęte przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznaw­cze starania doprowadziły do utworzenia schroniska turystycznego w zaadaptowa­nym wcześniej do tego celu budynku. Od 1972 roku schronisko PTTK na Łapsowej Polanie działało jako filia schroniska na Turbaczu. W 1977 roku obiekt dyspono­wał 24 całorocznymi miejscami noclegowymi w pokojach od 2- do 10-osobowych,bufetem, świetlicą oraz informacją turystyczną. Budynek ogrzewany był piecami i posiadał oświetlenie naftowe 2. W 1978 roku PTTK zakończyło prowadzenie schro­niska na Łapsowej Polanie.
Na podstawie szczątkowych danych udało się ustalić, że w obiekcie gospoda­rzyli: Anna Kowal 3, Roman Stiefel, Janina Marcińczak (1976-1978) 4.
Od stycznia do czerwca 1979 roku trwały prace remontowe obiektu, w wyniku których wykonano kanalizację, dobudowano przedsionek pełniący rolę wiatrołapu oraz piwnice. Odnowione zostały również wnętrza i wyposażenie. W budynku urzą­dzono węzeł sanitarny, w którego skład weszły umywalnie, prysznic z ciepłą wodą i toaleta. Wykonano instalację centralnego ogrzewania. Zagospodarowano również najbliższe otoczenie.
W 1980 roku uruchomiony został nieopodal orczykowy wyciąg narciarski. Z powodu braku linii energetycznej prąd elektryczny potrzebny do zasilania wyciągu pozyskiwano z agregatu. Drugi agregat prądotwórczy służył do zasilania instalacji elektrycznej w budynku.
Jeszcze w czasie trwających prac związanych z remontem prowadzenie obiektu rozpoczął Andrzej Dziadkowiec. Należący do Rejonowego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej w Nowym Targu budynek na Łapsowej Polanie pełnił w tym czasie rolę ośrodka wypoczyn-kowo-rekreacyjno-reprezentacyjnego przedsiębiorstwa. Po remoncie zaczęli tu zaglądać również turyści. Można tu było otrzymać nocleg oraz wrzątek lub herbatę. Działalność związana z obsługą nie tylko przed­siębiorstwa, ale i osób z zewnątrz wymagała formalnego zarejestro­wania obiektu jako schroniska tury­stycznego. RPGK podjęło działania zmierzające do kategoryzacji budyn­ku na schronisko. Z niewyjaśnionych do końca przyczyn z dniem 1 wrze­śnia 1982 roku obiekt został zam­knięty i przeznaczony na potrzeby jego właściciela RPGK 5. Po przejęciu przez Miasto Nowy Targ  od maja 2017 znowu służy turystom.

1  J. M. Mazur, Klucz do Łapsowej [w:] „Gościniec”, Rok XV, Nr 4 (161), kwiecień 
    1983, s. 18.
2  Schronisko Łapsowa Polana, kat. IV [w:] S. Bezdzietny, Informator o obiektach
    PTTK, Warszawa 1977, s.  126.
3  Informację tę zaczerpnięto z bogato ilustrowanego wpisu R. Jędrucha
    zamieszczonego na portalu  „Panoramio” [online], dostępne w
    Internecie: http://www.panoramio.com/photo/53254996?tag=best
    [dostęp: 24 października 2012 r.].
4 Wywiad autora z Janiną Maślanką (z domu Marcińczak).  J. M. Mazur, Klucz do  
   Łapsowej [w:] „Gościniec”, Rok XV, Nr 4 (161), kwiecień 1983, s. 18.


zima 1973/1974 © R. Jędruch (panoramio)